«هفته تازه واردها» و زوایای پنهان آزادی روابط جنسی در غرب
تاریخ انتشار: ۱۳ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۱۹۳۱۵
گروه زندگی- «از دانشجویان در بریتانیا خواسته شد در صورت برقراری رابطه جنسی در هفته «تازهواردها» از کاندوم استفاده کنند تا در برابر سوزاک محفوظ بمانند. » هشدار مسئولانهای است؟ مقامات بریتانیایی حسابی هوای دانشجویانشان را دارند و این پیش آگاهی و توصیه دلسوزانه هم نشان از تدبیر و مدیریت دولت بریتانیا دارد؟! شاید خبر بالا در نگاه اول، بار مثبتی به همراه داشته و ذهن مخاطب را به سمت هشدارهای مسئولانه مقامات بریتانیایی منحرف کند، اما بیشک حامل پیامهایی است که با نگاهی عمیقتر میتوان ابعاد پنهان آن را دریافت؛ بنابراین در این گزارش کمی مفصلتر به ابعاد مختلف این توصیه میپردازیم و پاسخ چند سوال بالا را هم میسپاریم به خودتان!
هفته تازه واردها در بریتانیا، فرصتی است برای شکل گیری روابط جدید از جمله روابط آزادانه جنسی
«هفته تازه واردها» یا دروازهای جدید به سوی روابط جنسی؟
قبل از هرچیز لازم است از جزییات این خبر و هفته تازه واردها برایتان بگوییم تا اگر اطلاعی از این هفته و جشنهای آن ندارید، ذهنتان روشن شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بخش مهمی از تفریحات ایجادشده برای جوانان و دانشجویان در غرب، از کلاب و بار گرفته تا جشنهایی امثال همین «هفته تازه واردها» و البته ترویج روابط جنسی، عملا ابزاری هستند برای مسخ کردن جوانان و دانشجویان و غفلت از حکمرانی حاکمان.
دلسوزان کودک همسری را بشناسید؛ دم خروس یا…
شاید تا اینجای داستان ربط چندانی به ما نداشته باشد و حتی خیلی از افراد به ظاهر روشن فکر چنین روابطی را در ابتدای سال تحصیلی دانشگاه مطابق با فرهنگ مدرنیته آن کشورها بدانند اما نکته قابل تامل اینجاست که «روابط جنسی در فرهنگ مدرنیته» وقتی به کشوری همچون ما با اعتقادات مذهبی میرسد، عنوان «کودک همسری» به خود میگیرد و بازتاب وسیع رسانهای پیدا میکند. نه اینکه بخواهیم بگوییم ما با ازدواج دخترانمان در سنین پایین و خارج از عرف جامعه و شرع اسلام موافقیم اما قرار هم نیست بگذاریم کشورهایی که خود با انواع آموزشهای جنسی در مدارس و به بهانه لایحه آر اسای (آموزش روابط و مسائل جنسی)، WHO Challenged on Sex Educationمبلغ و مروج روابط جنسی غیررسمی، تغییر جنسیت، خود ارضایی و کلا انحراف جنسی در سنین نوجوانی هستند و نارضایتی گستردهای برای والدین خود ایجاد کرده اند، بیایند و در مورد روابط مشروع در کشور ما یعنی همان ازدواج در سنین پایین اظهارنظر کنند. همانهایی که خودشان حد و مرزی برای روابط جنسی دختر و پسرهایشان قائل نیستند و بدون آنکه مهر کودک همسری بر پیشانیشان نشسته باشد، به نام روشنفکری غربی، فرصت رابطه نامشروع را برای نوجوانان خود فراهم میکنند.
کشورهای اسلامی در بین کشورهایی با بیشترین قربانیان تجاوز، جایی ندارند
بدیعی است کسانی که در هفته تازه واردها، توصیه به استفاده از کاندوم میشوند، همان دانش آموزان سال قبل هستند که احتمالا پیشینهای از روابط جنسی دارند وگرنه مقامات بریتانیا چنان توصیهای به آنها نمیکردند. البته عجیب هم نیست، زیرا طبق قوانین بریتانیا، ۱۶ سالگی به عنوان سن قانونی رابطه جنسی تعیین شده که البته براساس میانگین آماری محققین دانشکده بهداشت لندن(یورونیوز)، حتی یک سوم افراد پیش از ۱۶ سالگی رابطه جنسی را تجربه میکنند. این آمار درحالی عنوان میشود که در کشورهای اسلامی به ویژه ایران، باورهای دینی و اعتقادی تاحد قابل توجهی چنین آمارهایی را تعدیل میکند و به طبع ضریب آسیبهای جسمی و روانی را نیز پایین میآورد، پس اگر ازدواجی هم در سنین پایین و در چارچوب شرع اتفاق میافتد، غرب نمیتواند در مقام انتقاد برآید.
«روابط جنسی در فرهنگ مدرنیته» وقتی به کشوری همچون ما با اعتقادات مذهبی میرسد، عنوان «کودک همسری» به خود میگیرد و بازتاب وسیع رسانهای پیدا میکند!
آزادی مدرنیتهای که زنان ایران از آن محرومند!
شاید غرب بتواند روابط جنسی نامشروع را در بسته کادوپیچ شده فریبندهای به نام آزادی به مردمش قالب کند اما تبعات این آزادی میشود صدها آسیبی که گریبان آنها را میگیرد. پیش پاافتادهترین و غیرقابل تصورترین تبعات این آزادی، نارضایتی افراد از روابط جنسی در سنین پایین است که طبعا خارج از محدوده ازدواج اتفاق میافتد و مرتبط با موضوع اصلی گزارش ماست. یورونیوز مینویسد: «براساس نتایج حاصل از یک جامعه آماری، شمار زیادی از زنان و مردان بریتانیایی افسوس میخورند که چرا خیلی زود رابطه جنسی خود را آغاز کردهاند و از این اتفاق پشیمانند.»
حالا تصور کنید چنین دولتهایی که با آزادیهای مدنظرخود حتی نمیتوانند حس رضایتمندی را برای مردمشان فراهم کنند، قصد دارند برای کشوری چون ایران با پیشینه فرهنگی و اعتقادی عمیق و غنی، نسخه آزادی بپیچند و زنان ما را هم در دام آزادیهای نافرجامی بیندازند که خودشان سال هاست با اهداف مختلفی به خورد مردمشان داده اند؛ اما آیا واقعا میتوان رواج بیبند و باری اخلاقی، فساد جنسی، ازدواجهای غیر رسمی، فروپاشی خانواده، بارداریهای ناخواسته، آمار بالای سقط جنین، تجاوز به کودکان و زنان، افزایش آمار ابتلا به ایدز و بیماریهای مقاربتی و هزاران پیامد ناشی از روابط نامحدود جنسی را «آزادی» نام گذاشت و زنان ایران را از آن محروم دانست؟
بخش قابل توجهی از آمار سقط جنین در انگلیس مربوط به دختران زیر 18 سال است
درحقیقت به رغم تمام تبلیغات رسانهای که توسط این دولتها در بحث آزادی صورت میگیرد، در بطن این آزادی، از تکریم زنان، ارزش نهادن به آنها در نقش همسر و مادر و از همه مهمتر حفاظت از عفت و پاکدامنی زنان جامعه خبری نیست و عملا چنین ارزشهایی در فرهنگ مدرن غرب جایی ندارد که نتیجهاش هم میشود نگاه ابزاری به جنس زن، سواستفاده جنسی از آنها و همچنین آمار بالای تجاوز به زنان حتی در محیط دانشگاه که جای تفکر دارد.
آیا این دانشجویان در میان خوشگذرانی های رنگارنگ، وقتی هم برای اثرگذاری در امور سیاسی کشورشان دارند؟
حکمرانی بیدردسر با مسخ جوانان و دانشجویان
اما نکته دیگری که جا دارد از آن یاد کنیم، سیاست پشت پردهای است که درپس این آزادیها نهفته است. شاید وقتی حرف از هفته تازه واردها و جشن و شادی به میان میآید، برخیها با یک مقایسه سطحی و ظاهری، به قیاس دانشجویان ایرانی و غربی میپردازند اما خوب است بدانیم که بسیاری از مراسم رایج در غرب از جمله دانشگاه ها، صرفا با هدف ایجاد فضای مفرح برای دانشجویان برپا نمیشود و دستاوردهای مهمی برای دولتمردان به همراه دارد. حتما میپرسید چگونه؟ یک مثال ملموس برایتان میزنیم؛ گفته میشود چندسال پیش، چند مقام خارجی طی بازدید از دانشگاههای کشورمان و اطلاع از فضای حاکم بر دانشگاه ها، از نقش موثر دانشجویان ایرانی در امور سیاسی متعجب شده و پرسیدهاند که شما با چنین شرایطی چگونه میتوانید حکومت کرده و مملکت خود را اداره کنید؟!
آیا واقعا میتوان رواج بیبند و باری اخلاقی، فساد جنسی، ازدواجهای غیر رسمی، فروپاشی خانواده، بارداریهای ناخواسته، آمار بالای سقط جنین، تجاوز به کودکان و زنان، افزایش آمار ابتلا به ایدز و بیماریهای مقاربتی و هزاران پیامد ناشی از روابط نامحدود جنسی را «آزادی» نام گذاشت و زنان ایران را از آن محروم دانست؟
به واقع این اعتراف صریح نشان میدهد که بخش مهمی از تفریحات ایجادشده برای جوانان و دانشجویان در غرب، از کلاب و بار گرفته تا جشنهایی امثال همین «هفته تازه واردها» و البته ترویج روابط جنسی، عملا ابزاری هستند برای مسخ کردن جوانان و دانشجویانی که احتمالا با حذف این خوشگذرانی ها، فرصت بیشتری برای تفکر و تامل دارند و میتوانند برای دولتمردان و مقاصد سیاسیشان خطراتی جدی به همراه داشته و حکمرانی آنها را دچار اختلال کنند. شاید بتوان اینطور گفت که آزادیهای جنسی در غرب چه از نوع روابط جنس مخالف و چه از نوع همجنس بازی، همچون مخدر نامحسوسی عمل میکند که منجر به شکاف عمیقی میان جوانان تحصیلکرده با امور سیاسی شده و حکومت و سیاست را صرفا میسپارد به دست همان کسانی که باید سیاست را در دست داشته باشند و این درعمل یعنی پیشبرد اهداف سیاسی حاکمان غرب طبق برنامه ای مشخص و خداحافظی با حکومت دموکراسی که مدام از آن دم میزنند.
در این گزارش سعی کردیم چند پرده از آنچه درپس آزادیهای جنسی و تفریحات جوانان و دانشجویان غرب درجریان است را برایتان آشکار کنیم تا نگاه عمیقتری به اخبار داشته و خیالتان راحت باشد که مرغ همسایه غاز نیست…
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: هفته تازه واردها تجاوز در بریتانیا روابط جنسی بیماری های مقاربتی آزادی در غرب جوانان و دانشجویان هفته تازه واردها مقامات بریتانیا روابط جنسی سنین پایین رابطه جنسی کودک همسری دانشگاه ها آزادی ها جشن ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۱۹۳۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بایدن در دو نسخه؛ سرکوب زنان آمریکایی و حمایت از زنان ایرانی
وقوع رخدادهایی که در دانشگاهها اتفاق افتاد ۷ ماه پیش غیرقابل تصور بود، اینکه یک زن سفیدپوست آمریکایی، آن هم دانشگاهی، توسط دولتش که موعظه آزادی میکند و گزارشهای سالانه در مورد لزوم احترام کشورهای جهان به حقوق زنان منتشر میکند، تنها به دلیل بیان دیدگاههایش مورد ضرب و شتم قرار گیرد و بازداشت شود.
اما به باور ناظران و حتی مؤرخان و فیلسوفان «طوفان الاقصی» دژهای توهم انساندوستی و دموکراسی غرب را در هم کوبید و چهرهی واقعی آزادیها در آن را آشکار کرد.
دانشگاههای آمریکا ۱۸ آوریل جاری، موجی از اعتراضات گسترده علیه کمکهای مالی و تسلیحاتی واشنگتن به اسرائیل جهت نسلکشی فلسطینیها به دست رژیم صهیونیستی را کلید زدند که از ۷ اکتبر آغاز شده بود.
این اعتراضات خیلی زود دانشگاههای کلمبیا، اموری، نورث وسترن، جرج واشنگتن، جرج تاون، ییل، واشنگتن، کالیفرنیای جنوبی، هاروارد و دیگر مراکز و مؤسسات علمی و تحقیقاتی معروف ایالات متحده را فرا گرفت.
این اعتراضات به دانشگاههای داخل آمریکا ختم نشد، بلکه در راستای آن دانشگاههای استرالیا، کانادا و سپس فرانسه نیز در برگرفت. این درحالی است که خبرهایی از شعلهور شدن دامنه این اعتراضات در دیگر کشورهای غربی، به ویژه انگلیس به عنوان اولین حامی شکلگیری «اسرائیل» در سرزمینهای اشغالی فلسطین در سال ۱۹۴۸، نیز به گوش میرسد.
تا این لحظه تجاوزات رژیم صهیونیستی به نوار غزه منجر به شهادت بیش از ۳۵ هزار فلسطینی شده است که بیشتر آنها را زنان و کودکان تشکیل میدهند. علاوه بر تخریب اکثر شبه کامل زیرساختها و مناطق مسکونی غزه.
شلاق کابوی آمریکایی
وقتی پلیس برای سرکوب دانشجویانی که حمایت مالی از نسلکشی را محکوم میکردند، وارد میدان شد، زنان را ضرب و شتم و آنها را به همراه صدها دانشجو و استاد بازداشت کرد.
در این ضرب و شتمها و بازداشتها حتی مدرک تحصیلی پرفسور «کارولین فولین»، استاد اقتصاد دانشگاه اموری نیز به دادش نرسید. دنیا فریادهایش را که میگفت: "من پروفسور هستم" و نالههایش زیر پای پلیس را شنید. صحنهای که یادآور قتل «جرج فلوید» سیاهپوست آمریکایی به دست پلیس بود.
با «جیل استاین» ۷۳ ساله، پزشک و کاندیدای ریاست جمهوری نیز اینگونه رفتار شد. پلیس وی را به دلیل شرکت در اعتراضات دانشگاه واشنگتن بازداشت کرد.
در صحنهای دیگر، یک پلیس کفشهای سنگین خود را بر گردن دختر جوانی فشار میدهد، چون میخواست کمک مالی دولتش به کشتار کودکان و زنان غزه متوقف شود.
مقابل این صحنههای خشونتآمیز، مردم اظهارات بایدن را به یاد میآورند که چگونه در آنها ظلم به زنان در ایران و سایر کشورهای جهان را محکوم میکرد.
بایدن در اظهاراتی گفته بود، زنان در ایران برای حق آزادی، آزادیبیان، تجمع و تظاهرات مبارزه میکنند و افزوده بود: «زنان در سراسر جهان تحت آزار و اذیت هستند. تهران باید به خشونت علیه شهروندانش پایان دهد.»
این تنها نسخه خارجی کابوی هشتاد ساله نیست که به خود اجازه میدهد، ارزشهایی، چون آزادی، همزیستی و تمدن را به ملتهایی صادر کند که از نخستین سپیدهدم تاریخ، تمدنساز بودهاند.
در نسخه داخلی، کابوی هشتاد ساله به شهروندانش به ویژه زنان، اجازه میدهد، فقط در مسائلی، چون بیکاری، سقط جنین، مهاجرت، * و تراجنسیتی اظهارنظر و تظاهرات کنند و هرگز اجازه ندارند، از خطوط قرمز عبور و برادر بزرگتر را عصبانی کنند.
شخصیتهای اورول
برادر بزرگتری که «جورج اورول» در رمانش «قلعه حیوانات» (۱۹۸۴) پیشبینی کرد، کسی جز «بنیامین نتانیاهو»، نخستوزیر رژیم صهیونیستی نیست که از دور تمام رخدادهای جاری در واشنگتن و دیگر شهرهای آمریکا را زیر نظر دارد و نظر خود را بر آنها در کشوری تحمیل میکند که از آن به عنوان بهشت آزادیها یاد میشد.
از آنجایی که هدف جنبش دانشجویی رهایی از سلطه برادر بزرگ است، لذا لازم بود، «وینستون اسمیت» قهرمان، نقش خود را در هدف قرار دادن مراکز فکری، فرهنگی، مدنی و به طور کلی علمی ایفا کند تا آگاهی و بیداری از این مراکز به جامعه آمریکا و از آنجا به افکار عمومی جهان درز پیدا نکند تا مبادا پایههای تجاوز، بیعدالتی و فساد در جهان متزلزل شود.
به همین دلیل، بایدن به پلیس و گارد ملی اجازه میدهد تا زنانی که علیه ظلم برادر بزرگتر در اسرائیل قیام میکنند، را ضرب و شتم کنند و خود به حمایتهای مالی و تسلیحاتیش از «اسرائیل» ادامه میدهد، حتی اگر همه مردم آمریکا از جمله یهودیان، از وی متنفر باشند.
در این راستا، هفته گذشته رئیس جمهور آمریکا با کمک مالی ۲۶ میلیارد دلاری به «اسرائیل» برای ادامه جنگش در نوار غزه موافقت کرد و متعهد شد که همچنان به حمایتهایش جهت تأمین و تضمین امنیت و برتری این رژیم بر همسایگانش ادامه دهد.
به تبعیت از بایدن، بلینکن و کربی نیز نقش روزانه خود را ایفا و هر روز تأکید میکنند که «اسرائیل» مرتکب نسلکشی نشده، غیرنظامیان را هدف قرار نداده و قوانین بینالمللی را نقض نکرده است. آنها اصرار دارند، حقایقی که با تمام جزئیات آن در رسانههای دنیا پخش میشود و میلیاردها نفر در سراسر جهان آنها مشاهده میکنند، دروغی بیش نیست.
وحشتناکترین کابوس.. مرحلهای بیمانند در تاریخ
با همه اینها، «مازن النجار»، نویسنده و خبرنگار شبکه «الجزیره» بر این باور است، خیزش دانشگاههای آمریکا مرحلهای منحصربهفرد «در مبارزه فرهنگی با نظام سلطه امپریالیستی» است. این خیزش «برخی پیوندهای این نظام را گسسته و الهامبخش بسیاری از مردم دنیا شد و پیشروی آنها افقهای انسانی، معنوی و اخلاقی جدیدی گشود.»
النجار در مقالهای در شبکه الجزیره نوشت: «آنچه در دانشگاههای آمریکا اتفاق میافتد به وحشتناکترین کابوس صهیونیستها تبدیل شده است. این اعتراضات، چیزی جز مشروعیتزدایی از "اسرائیل" و رسواکردن اخلاقی آن، بهویژه در میان نسلهای جوان غرب نیست. نباید فراموش کرد که هم اکنون این احتمال به شدت مطرح است که این خیزشها و تظاهراتها توسط نسل جدیدی از یهودیان در غرب رهبری شود. نسلی که اگرچه در خانوادههای ریشهدار یهودی و حتی صهیونیستی بزرگ شدهاند، اما روایت صهیونیسم جهانی را تکذیب میکنند و به دنبال حقیقت و عدالت هستند».
«عمار علی حسن»، پژوهشگر و جامعهشناس جهان عرب نیز میگوید: «با گذشت زمان، جوانان در غرب محدودیتهایی که شهروندان کشورهایشان درباره اسرائیل وضعشده را در هم میشکنند، محدودیتهایی که برای چندین دهه برای آنها اعمال شده و حالا متوجه شدهاند، همه پوچ و ناحق هستند.»
و چه بسا شاهد تحقق خیلی زود این گفته «کریس هگز»، نویسنده و خبرنگار نظامی آمریکایی باشیم که در یکی از گزارشهای خود خاطرنشان کرد: «دانشجویان آمریکایی که در میان آنها بسیاری از یهودیان نیز مشاهده میشوند، در خیزش خود شجاعت اخلاقی و جسمی بسیاری نشان دادند. این خیزش را چیزی جز شکست فاحش نخبگان و نهادهای حاکم نیست. خیزشی که خواستهاش توقف بزرگترین جنایت یعنی نسلکشی است.»
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی